"Man muss natürlich ein bißchen Plattdeutsch können!"
Blinne Koh
De Grootbuer Voss weer kener vun de slechten.
Veer Mägde weer’n bi em un ok noch fief Knechten.
So dän all flietig wat se schulln
Un kunn no Fierobend moken wat se wulln.
Mol reep de Buer den Grootknecht no sik ran,
Un sä: „Nu heur mol Fritz, vun Mann to Mann,
Wat ji no Fierobend doot, is mi egol.
Blots een Geheemnis, dat verroot mi mol.
Ji sünd oft nachts noch in de Schüün togangen.
„Wat mookt ji dor? Dat schall mi doch mol verlangen!“
Wat wi dor mookt“ seggt Fritz. „Och gor nich veel,
Wi speelt dor so’n Oort Gesellschaftsspeel.
Se kennt doch ok vun fröher „Blinne Koh“.
Man blots bi uns geiht dat verleevter to.
Wi speelt dat splitternokelt, ganz ohne Plünn.
De Fruunslüüd möt versöken uns to finn.
Vörher ward jüm de Ogen fast verbunn,
Un hett de ene enen vun uns funn,
Denn geiht se rin in’t Heu mit düssen Mann,
Un de mutt wiesen, wat he leisten kann.
Wenn se denn dormit kloor sünd - achterher –
Denn mutt se roden, welke Keerl dat weer.
Ober, seggen se man nix, ik schull doröber swiegen,
De Fruunslüüd köönt dor nich noog vun kriegen.“
De Grootbuer Voss höört sik dat an un seggt:
„Minsch Fritz, so’n Speel, dat is wiss nich slecht!
Ganz ünner uns, bi düsse Oort vun Soken,
Dor harr ik grote Lust, mol mittomoken.
Ik bring ok mol’n Buddel Kööm mit dol,
Wees doch so goot un arangier dat mol.
De Hauptsook is notürli: Ji holt dicht,
Dat mien Amanda nix to höörn kriggt.
„Wat heet: “To höörn kriggt” seggt Fritzing dor,
Ehr Fru speelt mit, al öber’n Veerteljohr.”
Übersicht
Hilfe
Einloggen
Registrieren